نشست بررسی برنامه هفتم با حضور رئیس و اعضای هیئت‌علمی مؤسسه تحقیقات جمعیت کشور در روز چهارشنبه مورخ ۷ تیرماه ۱۴۰۲ برگزار شد.
دکتر مسعود عالمی نیسی، رئیس مؤسسه تحقیقات جمعیت کشور در ابتدای این نشست با اشاره به اینکه یکی از اهداف موسسه، کنش‌گری در حوزه سیاستگذاری و اساساً ارتقای سیاستگذاری است، گفت: یکی از میدان‌های مهم و کلیدی در این حوزه، برنامه توسعه است؛ برنامه هفتم توسعه هم در مقطعی قرار گرفته است که بخشی از فرصت محدود برای جبران سالمندی را در بر دارد که پیش‌بینی می‌شود در سال ۱۴۳۰ اتفاق بیفتد.
وی با تأکید بر اینکه امکان حل مسئله سالمندی، به‌شرط تهیه برنامه منظم معقول وجود دارد، تصریح کرد: در واقع اگر بتوانیم تا سال ۱۴۲۰ سالی ۱/. به نرخ باروری اضافه کنیم و به نرخ ۴ برسیم، عملاً در سال ۱۴۳۰ دیگر سالمندی نخواهیم داشت. در سیاستهای کلی برنامه هفتم معیین شده که نهایتاً به نرخ ۲.۵ برسیم، یعنی تقریباً سالی ۰.۱۶ما معتقدیم اگر احکام برنامه هفتم جوری نوشته شود که این هدف سال به سال محقق شود، یعنی معلوم باشد این برنامه چه ارتباطی باهدف دارد و در اجرا هم خوب پیگیری شود، هدف مهمی محقق شده و مؤسسه، اعضای هیئت‌علمی و کارشناسان مؤسسه تأثیرگذاری در یک عرصه مهم را خواهند دید، چراکه ما در حال حاضر فرصت و میدان تأثیرگذاری را داریم.
دکتر عالمی نیسی در انتها با اشاره به برخی پیشنهادات اصلاحی برنامه هفتم، افزود: غالب مادهها در برنامه هفتم حالت تکلیف دارند، نه حالت برنامه؛ برنامه توسعه باید بگوید هر سال به تفکیک چقدر پیشرفت وجود داشته باشد. هر چیزی غیر از این، برنامه نیست. البته بعضی از مادهها تقریباً جوری نوشته شده که شاخص‌های برنامه را دارد. همچنین در برنامه هفتم این فرصت وجود دارد که ما چارچوبی برای وزارتخانههای مختلف ایجاد کنیم که مکلف باشند تا پایان هر سال تکالیف محوله را انجام دهند.
