وضعیت پوششهای مستمری بیمهای و حمایتی از سالمندان که در ارتقاء سلامت و سطح رفاه اجتماعی سالمندان، خانوادههای آنان و کل جامعه تأثیرگذار است، یکی از موضوعات مهم در مطالعات سالمندی است. طبیعی است با افزایش تعداد سالمندانِ کشور، ضرورت رفع نیازهای بهداشتی و مراقبتی این گروه جمعیتی، در اولویت سیاستگذاری و برنامهریزیهای سلامت محور قرار گیرد. پرسش اصلی که در این کاوش در جستجوی آن هستیم آن است که با افزایش تعداد سالمندان کشور، چتر حمایتی صندوقهای بازنشستگی و نهادهای رسمی حمایتی از سالمندان افزایش داشته است؟ و اصولا این پوششها در سطح کشوری و استانی چه وضعیتی دارد؟ هدف از این پژوهش، مقایسه و بررسی وضعیت پوشش مستمری بیمه ای و حمایتی از سالمندان در سطح کشوری و استانی طی سالهای ۱۳۹۷-۱۳۹۴ است.
پژوهش حاضر از نوع اسنادی و به روش تحلیل محتوا انجام شده است . برای حصول به نتایج، اطلاعات و دادههای :”سرشماری عمومی نفوس و مسکن مرکز آمار ایران طی سالهای ۱۳۹۵-۱۳۳۵″ و اطلاعات “صندوقهای بازنشستگی و نهادهای رسمی ارائه دهنده خدمات حمایتی به سالمندان نیازمند” و برآوردهای آماری “دستگاههای متولی رفاه اجتماعی” بررسی گردیده است.
از بیش از ۷۹۳۳ میلیون نفر سالمندِ کل کشور در سال ۱۳۹۷، ۵۱۰۵۶۷۵ نفر تحت پوشش یکی از سازمانها یا صندوقهای بیمهای و حمایتی کشور بودهاند. به عبارت دیگر ۴/۶۴درصد از سالمندان کشور تحت پوشش سازمانهای مذکور بودهاند. بیشترین تعداد سالمند تحت پوشش در این سال مربوط به سازمان تامین اجتماعی با ۱۹۶۰۰۹۸ نفر و کمترین تعداد سالمند تحت پوشش مربوط به صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر با ۷۷۲۱۵ نفر میباشد. از سوی دیگر از نظر تعداد سالمند تحت پوشش طی دوره ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۷ فقط میزان پوشش کمیته امداد خمینی روند کاهشی داشته و در مابقی سازمانها این شاخص افزایش داشته است. بیشترین درصد افزایش سالمندانِ تحت پوشش مربوط به صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر بوده که از سال ۱۳۹۵ که ۲۳۵۴۹ سالمند تحت پوشش داشته، با بیش از سه برابر رشد به ۷۷۲۱۵ نفر در سال ۱۳۹۷ افزایش داشته است….
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.